Daha Kur'an ne desin!

Ey insan! Yaşıyorken, hem de Kur’ân çağında;

Çırpınıp duruyorsun, cehâlet batağında.

Kalbin katı, gözün kör, başın kibir dağında

    Kur’ân sana gel diyor, bak bendedir adresin,

    Ey eşref-i mahlûkat ! Daha Kur’ân ne desin !

Özgürce seçmen için, iki yoldan birini;

Apaçık bildiriyor, bütün âyetlerini.

Ya Peygamber, ya şeytan.. Seç diyor rehberini;

    Öyle seç ki; sırattan rüzgar gibi geçesin,

    İlle şeytan diyorsan.. Daha Kur’ân ne desin !

Ya Cennet bahçesidir, ya ateştir o mezar,

Mekân var mı dünyada, öyle derin, öyle dar?

Hiçbir şey yakın değil, insana ölüm kadar.

    Diyor ki; hesabı var, aldığın her nefesin;

    Mezarlar konuşurken..Daha Kur’ân ne desin !

Malın, mülkün, şöhretin, dünyada herşeyin var;

Ya dünyadan Rabb’ine, götürecek neyin var?

Bana yeter diyorsan, şu üç günlük îtibar;

    Bir dördüncü gün var ki; çok çetindir bilesin,

    Bunlar masal diyorsan.. Daha Kur’ân ne desin !

Âyet diyor ki; eğer, dağa inseydi Kur’ân;

Paramparça olurdu.. Dağ Allah korkusundan.

Hangi insan durup da, ibret almaz ki bundan?

    Sen ki, bir dağ yanında, ne kadar da cücesin,

    Haddini bilmen için.. Daha Kur’ân ne desin !

O münezzeh ruhundan, ruh vermekle insana;

Erişilmez bir şeref, bahşetti Allah sana,

Ne kadar sevdiğini, buradan anlasana !

    Sen ki; taparcasına, kendine kul kölesin,

    Nefsini put yapana.. Daha Kur’ân ne desin !

Bir gün var ki; çok yakın, dağların yürüdüğü,

Göklerin, güneşleri önünde sürüdüğü,

Kâinatı toz duman, dehşetin bürüdüğü;

    Kıyâmet senaryosu, oyun değil bilesin;

    Hâlâ ürpermiyorsan.. Daha Kur’ân ne desin !

O büyük mahkemede, bütün diller susacak;

Konuşacak bu defa, göz, kulak, el, kol, bacak.

Uzuvlar birer birer, haramları kusacak;

    Açılacak önünde, defterleri herkesin;

    Kendine gelmen için.. Daha Kur’ân ne desin !

O gün, buyruk verenler, buyruğa baş eğecek,

Cehennem öfkesinden, köpürüp kükreyecek,

Ve doldun mu dedikçe, daha yok mu diyecek;

    Yandıkça o deriler, değişecek bilesin;

    Hâlâ secde yok ise.. Daha Kur’ân ne desin !

Gör ki, dünya sırtında, nice insan taşıyor;

Kimi yaşarken ölmüş, kimi ölmüş yaşıyor.

Kimi Arş-ı Âlâ’ya dolu dizgin koşuyor;

    İşte Cennet.. İşte sen.. Gayret et ki giresin;

    Ey Eşref-i mahlûkat ! Daha Kur’ân ne desin !

 Cengiz NUMANOĞLU-2002