Yedi Güzel Adam Şiiri

Etiketler : cahit zarifoğlu şiir yedi güzel adam

....	Cahit Zarifoğlu
	I Bu insanlar dev midir Yatak görmemiş gövde midir bir yara açar boyunlarında Kolkola durup bağırdıklarında             - Yar kubanın olam               Dağlar önüme durmuş               Ki dağlanam Çekip pırıl pırıl mavzerler çıkardılar oyluk etlerinden Durdular ite çakala karşı yarin kapısında 1. Yedi adam biri bir gün             bir kan gördü             gereğini belledi             yari asla koynuna Ayırmaz kanı yanından Beyaz haberlerim var kardeşlerim             - Bir güzel ince gelin               Kabartır göğsünü toz duman içinde               gelinliği durur çıkartıp bıraktığı yerde               İçerlerden bir taşlı tarladan               Kaynayan nehrin gözünde               unutmuş gelin alınlığını               Avuçları sıcacık yumulu bedenine dayalı               Kalın bilekli badem topuklu               Seyirtir o ince gelin               g r e v l i'lere şifalar götürmek için Beyaz haberlerim var kardeşlerim             - Gölgesiz meydanlara               aklı yağmalayanlar arasından               yayılırsa karanlık fısıltılar               ya da güzel dışlı yapay çiçekleri               Muhtemel bir genç kızın               Başına atılırsa yedi adamdan biri Bir gün bir kan göreni Kabukları soyulmuş Taze devrilmiş bir ağaç gibi Çeker çıkarır kendi kadınlarından Fırlar yataklarından tatlı uykudan Çıplak yalın ve güzel adaleli O er alarak Seyirtir danseder gibi - Önce sağlam olmalı arkam O ince gelin Berilir hemen ardında erin 1000 yıl durmadan en atmış bir çınar gibi G i d i y o r dansöz gibi Yere ve göğe açık avucunda o kan             O işlem onda güvercin ve sevap             Onlarda en ağrımalı yara Ve yollanıyor o güvercin onlara Güvercin değişiyor gittikçe ondan Güvercin değişiyor vardıkça onlara + ve aman ne uzun sürüyor bir düşman öldürmek + Yedi adam artık bir kan göreni Varıyor dengede Kuğu gibi sarkıyor onlara             akıyor onlara             şiirler söylüyor ve mısralarında             işlek çelik kümeleri             ve kalkıyor her bir ulaşmasında             iki yanında sülüs ve vav gibi             bir vuruşta öldüren elleri            -Karanfil serpercesine             Bir kez daha vurdum ya Allah diye açtığım yaralara            -Güzelin düşmanı güzel olur             güzelin yari güzel  olur O varıyor tüm meydanlara Kanı okşayarak ve kabartarak             Kanı okşa ve kabart             Ve sonra sabah kahvaltısında             İçinden geçirmekle varsın sofrana Çocuklarımızın ellerinde büyüyen gagalı şeylerin Tanrının buyruğu ile ortaya çıkarttığı Gürbüz bir yumurta II. Yedi adam biri bir gün             bir aşk gördü             gereğini belledi             ölüm girse koynuna Ayırmaz aşkı yanından Beyaz haberlerim oluşuyor kardeşlerim Daha ne kadar saklanabilirdik seninle: Yaylalardan nasıl geçtik Çobanlara yetişemedik ama uzaktan zahmetsiz ve hiç kimseye değil gibi konuşan ağızlardan Ne bilge sözler dinledik Sığındığımız Ve içinde saçlarımız göle girmiş gibi ıslanan O dev O kabul eden O izin veren mağaralar Yine açık yine buyur'lu çekildi üstümüzden. - Çalıların Bilen duruşlarıyla karşılaşırdık  koşuşurken gizlilere Güneşi tez gördük dağlarda Ormanın ay çiçeği gibi uyanan hayvanlarıyla İlk iş gövdemizin acıktığını anlamak  oldu Gittik kokladık ekmeğimizi tarlalarda O gün gezdim seni elllerimle Söyledin: Geniş vuruyor yüreğin Ülkeye tez giden ayaklarımla varıyorum Kanım temizliği seven bir kola atılıyor durmadan Yıkanmış güneşte yeni kurumuş çarşaflar gibi Serin ve ürpertici gövden Yaklaşmaktasın ve / çok yakınıma taşıdığım / güller Sana canı gönülden aşık oldum meleğim Kollarına gümüş bilezikler düşündüm Dostlar buldukça onlara Kalın kaşlarını övdüm Güzeldin Gövden gerilmiş devinmekteydi Bir tobloda gibi her bakmaya değişen Karanlık anlamlardan arınan yüzünle Hakkı verilmiş Zehirleri alınmış kazanlarda Demirle birlikte çeliğe koşmaktaydın Ve döllenmekteydin mengenelerle kucaklanarak İşçi eğilir bükülür ve doğrulur Köylü bükülür doğrulur eğilirken İnsan iyi maden kuyumcuda Güzeldin / Gövden Yeni bir iklim gibi yayılmaktaydı karalara Ağaçlar,kırlardaki hayvanlar kasabadaki insanlarca İşte davetliydin Acıktık bıçaklarına kanımızı gütmekteymişin gibi Gelip acı sözlerin için Bir çekmece koydun yaralarımıza Ve ellerin uçuşan yapraklar gibi Brden Nasıl yalnız olduğumu anladım Kimseler yoktu ikimizden başka birbirine bakan Susuyor sessizce Aşkla ilerliyorum Milletim bileniyorum Devirmeye Devirmeye safrası beynimi üleşen Elleri karımın üstünde birleşenleri Bundan böyle yekinmeye hevesli yüreğim / sanatsever halkımıza duyrulur / Aklım eski izlerde şimdi İz demek Bir geniş Bir kendine dönük bir en ileriye Yol demek Usulca kalkıp gidene: Dur Ki çevrileceksin Toydun cesurdun Gençtin atıldıın Bilmezdin atıldın Kabuğu oydun oydun Kabukta kaldın Sis iner örter mermeri ağacı binayı Sis kalkar kalkmaz Gürünür  mermer Ağaç ve dev Bu adamlar dev midir Yatak özlemez gövde midir Gül açar boyunlarında Kolkola durup bağırdıklarında Bomba düşmüş gibi deprenir toprak Konuştuklarında                   - Yar kurbanın olam                     dola yaşmağını bileğime                     Ki düşmanı güzel vuram Çekip mavzerler çıkardılar oyluk etlerinde Durdular ite çakala karşı yarin kapısında III Yedi adam biri bir gün                 bir yar gördü                 gereğini belledi                 yari asla koynuna Ayırmaz yari yanından Alev gerekli kentliye Bu ısıtma devleri kentte                     bir an önce inmeli oğlum / bütün gün badem çırptım üzümün tehini armudun çürüğünü ayıkladım uykuya geç vardım yatağın içine elimi daha yeni koydum rahatıma doymadım ama../ ÜMMETİ GÖZETMEM GEREKLİ Ben seni beyaz haber ustası Olasın DİYE boğmadım - DOĞURDUM Beyaz haberlerim için hazır olun kardeşlerim Anam su döküyor ellerime Bedenim hızla kaçıyor Gözlerime toprak atan uykudan Suyu çarptıkça yüzüme ve gözlerim yalnız Yanıyorlar Yemi torbanın dibine gelince beygir İri saman saplarının arasından İri etli dudaklarına Küçük zor bulunan arpaları topluyor Bir parça daha yükselen bir parça küçülen Bir parça daha uzak duran yıldız Beygir ve yanında duran semeri Evin gerisinde yığınla odun - badem dalları Ve kuru alıç kökleri Ve ben o zaman bilmezdim halka Ateş gerektiğini Çalışır gün boyu kuru ağaçları devirir Badem çırpar budardım yaban çalıları Gün tepeme değsin öğleye durayım Gün tepene değsin öğleye durasın Kökleri hem derinleri hem sığları sarmış Durmaksızın nimet devşiren Ceviz ağacının altında.- Öğleye durmayı Hiç düşündüm mü ağaç neden hayvan değil: Çünkü kan'dır hayvan Damardır ağaç O ceviz ağacının altında Dallarına ve köklerine Bir öz su damarı gibi bağlanarak Onlar ve ağaçlar Toprak ve kalbinden doyurduğu hayvanlar İşitmişler bakın onlarla Onlar ve yapraklar geniş bir ağızla üfürülüyormuş gibi kımıldamaya başladılar Onlar ve tüfeğimi doğrulttuğum kuşlar Şimdi öldürme vaktim değil Baaşıma omuzlarıma konun Dudaklarımdan ve kalbimden dinleyin / İşte bakın ekmek böyle tutulur / Öğleye durarak bağlıyorum bu tepeleri O tepelere Eğlenme doğada - kentte bu gece ışıklar yanmadı Damlardan Çorba dumanı yükselmemekte Yufka ekmeği Toprak ve ağaç kokulu ellerimle / İşte bakın ekmek böyle tutulur / Şu en artist Ve lokmayı taşıyan parmakların ucunda Pıt pıt bir damar gibi atan Yemin ve billah Sıcak bulgur aşının kalbidir Dedim çünkü kalk Yoksa sütüm helal olamaz Düşündüm sol kolları kesik insanların Ne denli mahir  olduklarını sağ kollarında Beyaz haberlerim için toplanın kardeşlerim - Adım Mustafa ve Niyazi ve Abdurrahman Kafkas yaylalarında çadırlarımın Sürülerimin ocak taşlarımın İzleri vardır / doğup yürümeye başlayınca Çıplak basmıştım toprağa / Yine de ana'vazım duymasam hiç uyanmam Bedenim öylesine yorgun babam öylesine ölü Ölü gibi kımıldamıyor dedem Sini belli kendi belli değil Ne bir hak torunlarında ne yaşayan bir arzusu Ellerim yumruk dizlerimin arasında(tam üç yüz yıl) Etim etimin sızısını alsın diye Kalk çünkü sabah yıldızı Bir mızrak boyu yükseldi + iri ve zeki uçları nemli bir göz gibi + IV Yedi adam biri bir gün             bir bela gördü             gereğini belledi Yalvarsa evleri harap kadınlar             ve ağlayan bir kaç çocuk Kamalar salınsa karnına             ayrılmaz belalı yanından Haberime kulak asmayıp -  Duymadık Demeyesiniz kardeşlerim Ülkem bugün Yariyle buluşmuş gizlilerde Tepeden tırnağa yeni yıkanmış Ve örtüler içinde Göz kapakları kale kapıları Gibi örtülü Yassı gözlü kabarık alınlı Kalbine ve beline zengin Düzgün bedenli bol saçlı erkekler gibi Ülkem Tepeden eteğe yıkanmak için Aşıdan sonra paklanan Ovalara yayılmış kadınlar Evi uçsuz bir yol gibi bekleyen Yavruya verilecek süt gibi En sıcak yerinde bekleten O kadınlar gibi ülkem - Yürürüm bayırlarda Gücüm ne merkezde tartmak için Kulak verir Dinlerim ağacı Geçerken beton döşeli apartman kaykılı toprakta Sesim nasıl etkili yoklamak için Durdurur sorarım kentliyi Ne haber böyle : Nereye : Bela üreten elim Nasıl davranır belalar içinde Sınamak için Uzanır okşarım saçlarını ey yarim Bakarım aşık ve hoyrat ellerime Bir gün sapsarı kesildim Öyle bir tabiat vardı ki gövdemde İnsanları görmezdim bile yanımdan Bir hava bulutu gibi geçerlerdi İçimden Gidip dağlara Kafa tutmak gelirdi Bir gün ben İri ve kaslı gövdem Sapsarı kesildim Hali harap bir dev çıktı önüme Gözlerini öyle açtı ki yüzüme ve ağlamış Sonra söyleştik Bu bir nöbet devriydi kardeşlerim Bizimle aşkta olanların Eline su döksünler Çadırlarının önüne o küçücük kilimleri sersinler V Yedi güzel adam Biri bir gün bir dağ gördü Gereğini belledi. Ki o dağ Ağaçsız ve yalnız Gökle alıp veriyordu. Rüzgarla ürperir gibi olurdu Beygirin derisi nasıl ürperirse boydan boya Dokununca. Yılanla akreple kertenkele Tavşan keklik kurtla Onlarla Hayvanlarla kımıldanırdıı Dağ bu Serpilmiş atılmış yer kapmış başa  kuruluş.Böbürlenmeden iri kendiliğinden koca Dağ bu Devir. söz gelsin. kervan devri Eteğinde ipek yolu zencefil yolu Kara ve beyaz yolu zenci. Develer İçerek karınlarından tüylerinden geçirerek Dağı yiyerek. söz gelsin. beslenirlerdi Dağ bu Devir kuş devri Geçerdi  kartal İşte o kartal Renksiz ısıvermeden Ürkmeden ürkütmeden Kendinden geçerek süzülür Dikine batar dikine çıkar Coştumu Vurur kendini dağa - ölürdü parçalanarak Dağ bu Devir  aslan devri Yer yer toplaşarak erkekli dişili Sık sık oynaşarak Devir insan devri Geçti geçti İnsan geçti Et geçti kan geçti Göz geçti Gelenler Yeni gelen yeniden sonradan gelen Geçti geçti Dağ bu Yılanla kımıldanırdı Yılanla kımıldanırdı Yedi güzel adamdan biri Bir gün bir dağ  göreni Durdu sevmeden bilmeden devinirken Durdu durdu seyreyledi Sordu : dağ nicesin günde mi gecede misin geçmişte şimdide yoksa gelecek bir  düşte misiin Dağ serpildi Atıldı yeniden yer tuttu İlk kez yılanla kıpırdanmadı Gözü görür görmez Dağa göçtü güzel adam Eteğinden yukarıya üç gün Yürüdü.Bir yılda dolandı Çevresini.Eğlenerek kayalarda geceleri Yürüdü günde ve bir kuş gibi Görerek de Durmadan dolandı dağın çevresini Artık dağ yılanla kımmıldamadı Kımıldardı onunla Hırçındı adam hep hırsla Yaralıymışca inlerdi Yüzü durgun gözler duru berrak Hırslanırdı ayağıyla - avuçlarından ter akar Omuzlarını burardı Ola ki anlatsa dağ Der hırçındı adam ince bilekli Azgıın topuklu İnce uzun parmaklı karınsız Karşı koyan omuzlu Yerken güzel yer doymadan kalkar Oturarak ve hayvanlardan bile Gizlenerek işerdi Adam hırçındı - saçları uysal akardı Rüzgarla kardı Esinti olmadan zaten akmaktaydı Uzun boylu değildi Ama kendinden uzunu yoktu - yalnızdı Geçince önünden mağaralardan kuş tavşan kurt yavrusu Dağa vururlardı Serçe tohum düşürürdü ağzından Tavşan yeşerince onu Yerdi kökünden Ot üremedi Ağaç üremedi Dağ ağaçsız ve yalnızca Gökle alıp veriyorrdu Adam küçük bir kaya düzlüğünde Toprakta mağra içinde mağara kapısında Kaynak başında kuru yamaçta Dururdu Eğilip alnını Yaydıkça yere iki elinin arasına Göğsü çatırdayarak eğilir Parçalanarak doğruldukça Dağ cezbelenir En yüksek zirvesini kayalı alnını Yamaçlar yamaçlara yayılan yüzünü Adam eğilip koydukça yüzünü toprağa Eğilip koyacak yer arardı Dağ cezbelenince Doğrulup eğildikce Ovaya bir anda Kentler serilir Yollar fabrika çevrekleri bentler Yedi adamdan biri Bir gün bir dağ göreni Yeni bir soluk çekti  içine Deeğişti aynı kalarak İndi kente Dağıyla Esen başı Serin başı geniş kollarıyla Gözleri yüzünü kaplıyacak gibi büyüyerek Ve şakaklarında Avuçlarının arasında güçlükle tuttuğu Bir şey duruyordu Yedi adamdan bir dağ göreni Buyruğu dağa diyeni Dağdann buyrukla  kente ineni Suları yürüyerek geçeni Çekip mavzerini çıkardı oyluk etinden Durdu yarin kapısında VI Yedi güzel adam     biri bir gün     bir sofra gördü     gereğini belledi Sağdan soldan     hoşça davetler gül kuyusu etler     mevkiler     sözümona kadın             entrika             tehdit     teklif pof pof             kazanç             savaş     tümü ölüm işaretleri O ayrılmaz sofrasından. Yedi güzel adamdan biri Bir gün bir sofra göreni Diğer kardeşleri gibi     tanrı adıyla başlansın cömertliğe     misillu     bir sözle     nalbantyani bıyıklarını çekerek     çöker Mavi bir yemekle başlardı                 bir kaçış     belleğime vur benim     az'ı vur debelensin     bir at ansanblesini     şaha kalkmışlığın psikodinamiğinden vurarak çocuk avuçlarında tablolar yalın kılıç ve ünleme isteği     ile     soy bir yanımı     uzat mahzenlerdeki ses bloklarının içine     hoyratken     ellerim birer oymak bir göçebelik         kız kazımağı         daha bayıltıcısı olmadı iliklerimde     Ha ben ha varlık göçmeni kalbimin şuuru         ağaçları dereye fırlatıtırır yamaca         bilinçle ürküp         evciliklerden Gün - gün Gün - gün Yar bu obada                 evinde                 bir laleler içinde     döşeğine ve uşkusuna     binilişine ve ekmeğine rahat     ulu önder mübareki tasasız ve yavrusundan emin     iken Yedi adam her biri obalarda     bal kutusu kayalarağzında toprağın     al suyu al tohumu     ya hak     insana doğru kıvrımları kokuları yükselir uçuşurken herbiri bir bezirgan oku bir kervan koruyanı Her biri bir yedi güzel adam bahadırı beyi ya kılıççısı     olarak dolanırlar iken obalarda kentlerde bahçelerde evağızlarında     Bir gün bir sofra gören yiğit     bir kadın dövdü     elini bin tövbeyle yıkadı     Senin adınla başlarım ekmeğe     Senin izninle varsak yarenliğe     Dostluk olup yardan dostluk görerek     Göçer sözümüz dörtbaşlı ejdere Bir gün bir sofra gören yiğit Bir günah sevdi Belini bin tövbeyle yıkadı     Senin adınla...     Senin izinle...     Dostluk olup...     Geçer sözümüz... Gün - gün Gün - gün Onlar o oada bu obada Kan dolaşımı soluk hızlanışı safalarında     yavaşlayıp duran tunç kaplar     parmak uçlarında bakır oyukları     aşk var     ak bir mermer damarı yarıldı     toprağın derininde     üstünde     kızını ve oğlunu avutuyordu Tayları deli dolu genç yalaz Engin otluklarda Bir milyar koyun keçi manda mecik Uzaklaşıp sırlı başlardan     başıboş ve görevsiz Çepeçevre sohbete oturmuş gibi Dana irisi köpeklere     doğru     kuşku duymadan yaklaşarak     azgın dişleyicilerin önünden     bilmecesiz     bir köylü kalabalığı tavrıyla     geçerek Sevgili anneciğim Kemiğim Uyanınca dağın bayrağını açarlar: ova Güneş yine aynı eğriden görünür ve sofralar binlerce     esenlik dolu kızlarla serilir     - ne de kuşlar sabırsızlanır -     Çocuklar     Anne Ve peşlerinde     Uykunun ve yatağın çiçekleriyle     Süzülüp gelen yaşlılar Sofranın eteklerinde Çok oldu renk yollarını Çatı kirişlerini Değirmenin taşlarını Onaran kişiler Bileklerinde beylikleri Sular geçirip ağızlarından Seyirttiler Onun sabah sofrasına Sevgili dostum etim
	CAHİT ZARİFOĞLU