Din
felsefesi, din adına sadece kuru bir felsefe yapmaktan ibaret olmayıp, din
alanında ciddi sorgulamalar yaparak en doğruya ulaşmak için yapılan sistemli
düşünme biçimlerinin bütününü ifade eder. Felsefe özel anlamda akıl yürütme, doğru biçimde kullanıldığında
iyi bir cevap bulma işlemidir. Kişinin hakikati bulmasında önemli olan kalp’ten
gelen ses olduğundan, akli muhakemelerin hepsi, yetersiz kalarak bir yerde tıkanacaktır. Bu
nedenle felsefe sayesinde yapılan bütün düşünmeler, hakikate ulaşmada bize
fikirler verse de varılan hakikatin kalpte yeşermesi en doğru eylem biçimi olacaktır.
Zira kalp, fiilin mekanıdır. Kalbe uğramadan yapılan iş ve işlemler, çok sığ
kalacaktır. Bizim buradaki amacımız; akli muhakeme ve felsefe eşliğinde yapılan
sorgulamaları, dini inançları ret eden kişiler kapsamında doyurucu bilgiye
ulaştırmaktan ve onların da iman nurundan faydalanmalarını sağlamaktan başka
bir şey ifade etmemektedir. Din felsefesi kullanarak ateizm ve ateistlere
verdiğimiz cevaplarda, Batılı filozofların çalışmalarından yararlanarak, aslında
ortaya çıkan Batı kaynaklı inançsızlık mekanizmalarına da bir nevi kendi
içlerinden cevap vermiş olacağız. Kendi doğrularımızı ayet ve hadisler
eşliğinde zikretmek, bir ateist için bir anlam ifade etmediğinden, onların kendi
silahları ile konuşmak daha doğru olacaktır. İşte bu nedenle inançsızlık
kavramına evrensel bir düşünme biçimi olan Din felsefesinden cevaplar sunmaya
çalışacağız. [Bu yazıda, genel anlamda ateizm ve inançsızlık kavramı incelenmiş olup, özelde Deizm ve Agnostizm gibi benzeri inançsızlık türlerine fazla detaya inmeden değinilmiş ve Deizm/Agnostizm kavramları, geniş kapsamlı bir inceleme olmadan yüzeysel olarak incelenmiştir.] detaylı bir yazı için (Bknz. Deizm kıskacındaki gençlik)
İman; her şeyden önce bir kalp işidir. Kalbin bir nedene bağlı olarak veya olmadan herhangi bir fikre, düşünceye veya bir var oluşa inanması kelime olarak imanı temsil eder. Akıl ise bu "iman" eylemine sebepler bulmaya yardımcı bir vasıtadır. İman ile akıl birbirine zıt iki kavram da değildir. İman ve akıl ilişkisi, birbirini destekler mahiyette, yalnız herbiri kendi içerisinde sınırlar ihtiva eden iki kavramı bizlere sunar. İman, kalbi bir fiil olmakla beraber bazı halleri akılla izah edilebilir. Ama her imanın akılla izah edilmesi mümkün değildir. Bu nedenle herhangi bir inancı ne kadar akılla anlamak için uğraşsak da çabamız yetersiz kalacaktır. Çünkü aklın sınırları vardır. İman ise gönül ve kalp işidir.
