Bayrak şiiri, Arif Nihat Asya

Etiketler : bayrak şair şiir

Arif Nihat Asya (1904–1975) 7 Şubat 1904’te İstanbul Çatalca’nın İnceğiz köyünde doğmuş, 5 Ocak 1975’te Ankara’da vefat etmiştir. Cumhuriyet dönemi Türk şiirinin önemli isimlerinden biri olup millî ve dinî temaları sade bir üslupla işlemiştir. “Bayrak Şairi” olarak tanınır. Babası Tokatlı Zîver Efendi, annesi Tırnovalı Zehra Hanım’dır. Babasını küçük yaşta kaybeden Asya, akrabalarının yanında büyümüş, eğitimine İstanbul’da başlamış; Bolu ve Kastamonu’da yatılı okumuştur. Kastamonu yıllarında millî duygularla şiir yazmaya başlamış, ilk şiirleri Gençlik dergisinde yayımlanmıştır. Darü’l-Muallimîn-i Âliye (Yüksek Muallim Mektebi) Edebiyat Bölümü’nde öğrenim görmüş, ilk şiir kitabı Heykeltıraş’ı 1924’te yayımlamıştır. 1928’de mezun olduktan sonra Adana’da edebiyat öğretmenliği yapmıştır. Bu dönemde Mevleviliğe ilgi duymuş, millî konuların yanı sıra tasavvufi şiirler de kaleme almıştır. 1940’ta yazdığı “Bayrak” şiiri onu ülke çapında tanınan bir şair haline getirmiştir. Daha sonra çeşitli şehirlerde öğretmenlik ve idarecilik yapmış, 1950 seçimlerinde Demokrat Parti’den Seyhan (Adana) milletvekili seçilmiştir. Dönem sonunda aktif siyaseti bırakıp yeniden öğretmenliğe dönmüştür. Kıbrıs’ta da iki yıl görev yaptıktan sonra Ankara Gazi Lisesi’nden emekli olmuştur.

Emeklilik döneminde gazetelerde yazılar yazmış, 1975’te vefat ederek Ankara Karşıyaka Mezarlığı’na defnedilmiştir. Arif Nihat Asya, milliyetçi, vatansever ve tasavvufi bir çizgiye sahiptir. Şiirlerinde halk ve divan şiiriyle modern şiir unsurlarını birleştirmiştir. En çok kullandığı nazım biçimi rubaidir. Temaları arasında kahramanlık, tarih, din, tabiat ve aşk önemli yer tutar. 

Başlıca Eserleri:Heykeltıraş, Bir Bayrak Rüzgâr Bekliyor, Dualar ve Âminler, Kökler ve Dallar, Rubaiyyat-ı Ârif, Kanatlar ve Gagalar, Enikli Kapı 

BAYRAK

Ey mavi göklerin beyaz ve kızıl süsü,
Kız kardeşimin gelinliği, şehidimin son örtüsü,
Işık ışık, dalga dalga bayrağım!
Senin destanını okudum, senin destanını yazacağım.

Sana benim gözümle bakmayanın
Mezarını kazacağım.
Seni selâmlamadan uçan kuşun
Yuvasını bozacağım.

Dalgalandığın yerde ne korku, ne keder...
Gölgende bana da, bana da yer ver.
Sabah olmasın, günler doğmasın ne çıkar:
Yurda ay yıldızının ışığı yeter.

Savaş bizi karlı dağlara götürdüğü gün
Kızıllığında ısındık;
Dağlardan çöllere düştüğümüz gün
Gölgene sığındık.

Ey şimdi süzgün, rüzgârlarda dalgalı;
Barışın güvercini, savaşın kartalı
Yüksek yerlerde açan çiçeğim.
Senin altında doğdum.
Senin altında öleceğim.

Tarihim, şerefim, şiirim, her şeyim:
Yer yüzünde yer beğen!
Nereye dikilmek istersen,
Söyle, seni oraya dikeyim!
Arif Nihat Asya