Terci-i Bend, Mehmet Akif İnan

Etiketler : akif inan şair şiir yedi güzel adam

Mehmet Akif İnan, 12 Temmuz 1940’ta Şanlıurfa’da doğmuştur. Türk şairi, yazarı, araştırmacısı ve öğretmendir. Türk edebiyatında “Yedi Güzel Adam” olarak bilinen edebî topluluğun önemli isimlerinden biri olmuştur. İlkokulu 1952 yılında bitirmiştir. Urfa Lisesi’nden Maraş Lisesi’ne sürgün edilmiş ve 1959 yılında buradan mezun olmuştur. Aynı dönemde Derya gazetesini çıkarmış ve Urfalı şairler üzerine ilk konferansını vermiştir. Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’ne kaydolmuş, ancak bir süre sonra eğitimine ara vermiştir. 1960 yılında Necip Fazıl Kısakürek ile tanışması, onun düşünce dünyasında önemli bir dönüm noktası olmuştur. 1972 yılında üniversiteden mezun olmuştur.

1960’lı yıllarda Hilal Yayınevi ve Türk Ocağı’nda çeşitli görevlerde bulunmuştur. 1969 yılında Nuri Pakdil ile birlikte Edebiyat Dergisi’ni kurmuştur. Aynı dönemde sendikalarda uzman olarak çalışmıştır. İlk kitabı “Edebiyat ve Medeniyet Üzerine” 1972’de, ilk şiir kitabı “Hicret” ise 1974’te yayımlanmıştır. Daha sonra Mavera Dergisi’nin kurucuları arasında yer almıştır. Eğitimci kimliğiyle de tanınmıştır. 1977-1980 yılları arasında Gazi Eğitim Enstitüsü’nde öğretmenlik yapmıştır. Daha sonra Ankara Fen Lisesi’nde görevine devam etmiştir. 1985 yılında “Din ve Uygarlık”, 1991 yılında ise “Tenha Sözler” adlı kitaplarını yayımlamıştır. Sendikacılık alanında da aktif olmuştur. 1993 yılında Eğitim-Bir-Sen’i kurarak genel başkanlığını üstlenmiştir. Ayrıca Memur-Sen Konfederasyonu başkanlığını da yürütmüştür. 1998 yılında Kanal 7’de kültür ve sanat programları hazırlayıp sunmuştur. Mehmet Akif İnan, 6 Ocak 2000 tarihinde Şanlıurfa’da vefat etmiştir.

 

Terci-i Bend

Susarak anlattın bütün gizliyi

Sakladım duygumu ben konuşarak

Bir acı tarlası sessiz yüzünde

Aşkı yürürlüğe koyma savaşı

İçimde bir düzen kaynaşmaktadır

Büyük ve çekingen bakışlarından

En iyi anlatış artık susmaktır

Anladım bunu ben seni bilince

 

Gel denize yaslan yalnız denize

Sırrını denizler taşır insanın

Zaman bir hızdır ve yıldızlar akan

Esneye günler ve gece üstünden

Bir uyku bölmezse anılarımı

Korkarım çıldırtır bu hayal beni

Gözlerin ne kadar İstanbul öyle

Sebiller uçuşur parmaklarında

Ortak günlerimiz tarih şöleni

Saçlarında sayfa sayfa güneşi

İçimde bir sergi var portrelerin

Hayalim her yerde kavrar gölgeni

Aşka ve tabiata ulaştır bizi

Gel kurtar bu şehrin gürültüsünden

Terletme nolursun bir eşya gibi

Ölümsüz bir hasret yaşarken bende

Vurulmuş geyiktir sensiz zamanlar

İçimin ormanı bir yangın yeri

Bir uyku bölmezse anılarımı

Korkarım çıldırtır bu hayal beni

Istırap varoluş şartımız oldu

Esef etme yazım karaymış diye

Bir yanım vahşidir ürkütür seni

Aykırı düşerim sulhçülüğüne

Bir gün deli gibi sarsarak seni

Göklerin yolunu sorabilirim

Başımı taşlara vurabilirim

Aklımdan çıkarsa anılarımız

Paramparçayım gel sen onar beni

Topla aynalardan eski gölgemi

Göçebe ömrümü bağla zamana

Dağılsın içimin karıncaları

Bir uyku bölmezse anılarımı

Korkarım çıldırtır bu hayal beni

Mehmet Akif İnan